Dat was het thema van vanavond. Omdat hierbij niet zoveel inspiratie op kwam borrelen, hebben Chrissy en Adrianne er een andere draai aan gegeven. (Al waren al die muggen in de Pierenberg toch wel een beetje eng! of op z’n minst gevaarlijk). Het programma begon met handicaps verzinnen. Zij hadden zelf al: ‘Niet horen’, ‘niet zien’, ‘niet praten’ verzonnen en daar kwamen ‘geen bruikbare ledematen’ en ‘niet voelen’ bij. Deze handicaps werden verdeeld over de personen en zo gingen wij de rest van de avond door het leven. We moesten naar het eerste reflecterende hesje lopen en daar kregen we onze eerste opdracht. Het was een gedichtje, wat we eerst kenbaar moesten maken aan iedereen van de groep, maar dat was dus wat lastiger, omdat de één niet kon horen en de ander niet kon zien en de volgende niet kon praten. Uiteindelijk is dit natuurlijk wel gelukt, maar we waren nog niet klaar. We moesten namelijk nog het hele gedichtje in één beeld vangen. Iedereen moest zó gaan staan dat we iets uitbeelden en dat de toeschouwer dan kon zien wat. Na, geloof ik, 3 gedichtjes was ook deze avond afgelopen en was het tijd om naar huis te fietsen (zonder de handicaps!). Al met al hebben we toch veel lol gehad met dat uitbeelden.
